Buiten de Boot: Akpom’s Ajax-Droom Valt in duigen na Lille-exit
De voetbalcarrière van Chuba Akpom is allesbehalve rechtlijnig verlopen. Van een veelbelovende jeugdspeler in Noord-Londen tot een wedergeboorte in Griekenland, van een heropstanding in Engeland tot een deceptie in Nederland — de Nigeriaans-Engelse spits heeft een bewogen weg afgelegd, gekenmerkt door hoge verwachtingen, onverwachte wendingen en momenten van zelfheruitvinding. Maar niets vat zijn huidige situatie beter samen dan de ijzige stilte rond zijn toekomst bij Ajax en de teleurstelling van zijn uitleenbeurt aan Lille. Een jaar geleden nog werd hij geroemd als de dodelijkste spits in het Championship, nu zit Akpom zonder perspectief. Zowel Ajax als Lille hebben laten weten dat hij geen deel uitmaakt van hun plannen. Deze zomer dreigt voor Akpom er één te worden van onzekerheid, heroriëntatie en een strijd om relevant te blijven.
De ommezwaai in zijn loopbaan is opvallend. Nog geen jaar geleden telde Ajax zo’n €12 miljoen neer om hem naar Amsterdam te halen, na een waanzinnig seizoen bij Middlesbrough waarin hij 28 doelpunten maakte in de Engelse tweede klasse. De overstap naar de Eredivisie moest het hoogtepunt worden van zijn comebackverhaal — het bewijs dat hij de turbulente jaren na zijn vertrek bij Arsenal had omgezet in kracht. Voor Ajax, dat bekendstaat om zijn talentontwikkeling en slimme aankopen, leek Akpom een koopje: ervaren, gretig en op de top van zijn kunnen.
Maar het sprookje kwam nooit echt op gang.
Akpom kwam terecht bij een Ajax in crisis. Sleutelfiguren hadden de club verlaten, de organisatie wankelde, en de resultaten vielen tegen. Het ooit zo stabiele Ajax leek stuurloos. Binnen deze chaos werd Akpom geacht direct te leveren. Al snel bleek echter dat zijn speltype niet strookte met de Ajax-stijl. Waar hij bij Middlesbrough floreerde in een systeem op maat — waarin hij kon uitzakken, combinaties kon aangaan en als schaduwspits kon opduiken —, daar moest hij in Amsterdam opereren in een ploeg die dominant wilde zijn in balbezit, snel druk zette en verfijnde techniek verlangde.
Akpom miste niet per se kwaliteit, maar paste simpelweg niet in het plaatje. In zijn debuutwedstrijden oogde hij geïsoleerd. Voorzetten bleven uit, zijn loopacties werden zelden gezien. Wanneer hij toch kansen kreeg, waren die spaarzaam, en de druk om te presteren groeide met de week.
Toch kende hij enkele hoogtepuntjes. Zo scoorde hij de winnende goal tegen FC Volendam en maakte hij een knappe dubbelslag tegen RKC Waalwijk. In zulke momenten zag men waarvoor Ajax hem had gehaald: fysiek sterk, scherp in de zestien en met een neusje voor de goal. Maar structureel kwam hij niet tot zijn recht. Onder toenmalig trainer Maurice Steijn werd hij verkeerd gebruikt — als eenzame spits zonder aanvoer of op de vleugels, ver van zijn natuurlijke habitat. Ook toen John van ’t Schip het stokje overnam, bleef zijn rol onduidelijk.
Brian Brobbey, de publiekslieveling en Ajax-jeugdproduct, werd de vaste spits. Akpom moest het doen met invalbeurten, bekerwedstrijden of werd simpelweg buiten de selectie gelaten. De geruchten over een vertrek begonnen al in december op te borrelen.
Lille OSC bood uitkomst. De Franse subtopper kampte met blessureleed in de voorhoede en zag in Akpom een tijdelijke oplossing. De huurdeal met optie tot koop kwam snel rond. Voor Akpom was het een kans op verlossing, een frisse start in een andere topcompetitie.
Maar ook in Noord-Frankrijk liep het stroef.
Jonathan David behield zijn basisplaats, terwijl trainer Paulo Fonseca liever koos voor beweeglijke, wisselvallige aanvallers die constant van positie wisselden. Akpom, een klassieke spits die leeft van ballen in de zestien, viel buiten het plaatje. Hij kwam slechts sporadisch aan spelen toe. In dertien optredens scoorde hij twee keer — één keer in de Ligue 1, één keer in de beker. Veelal moest hij genoegen nemen met invalbeurten, en tegen het einde van het seizoen verdween hij zelfs uit de wedstrijdselectie.
Lille maakte snel duidelijk: de optie tot koop wordt niet gelicht.
Terug bij Ajax werd de boodschap ook helder. Met de komst van de nieuwe coach Francesco Farioli, bekend om zijn pressing en veeleisende speelstijl, is er geen plaats voor Akpom. De club zet vol in op Brobbey en andere dynamische talenten zoals Mika Godts. Farioli zei bij zijn presentatie dat hij “spelers zoekt die passen bij het Ajax-DNA: techniek, aanpasbaarheid, honger en verbondenheid met de bal.” Akpom lijkt in dat profiel niet voor te komen.
Ajax wil van hem af en mikt op een verkoop rond de €8 tot €9 miljoen. Potentiële kopers kijken echter argwanend naar zijn laatste seizoenen. In de Engelse Championship is er nog steeds interesse — clubs als Watford, Leeds United en Middlesbrough worden genoemd — maar niemand heeft tot dusver een bod gedaan. De prijs en zijn salaris (naar verluidt €2 miljoen per jaar) vormen obstakels.
In Turkije zou er interesse zijn van Fenerbahçe en Trabzonspor, maar ook daar kunnen zijn looneisen problematisch zijn. Bovendien ambieert Akpom nog steeds een toekomst bij de Nigeriaanse nationale ploeg, en dan is zichtbaarheid in een Europese topcompetitie cruciaal.
Intussen klinken er in de Nederlandse media ook kritische geluiden. Volgens De Telegraaf en Voetbal International zou Akpom in de kleedkamer als weinig inspirerend worden ervaren. Hij zou moeite hebben met tactische aanpassingen, weinig initiatief tonen en in trainingen niet altijd overtuigen. Of deze beschuldigingen kloppen is moeilijk te zeggen, maar ze versterken wel het beeld van een speler die niet meer gewenst is.
Voor Akpom dreigt een nieuwe verloren zomer. Op 28-jarige leeftijd kan hij zich geen mislukte transfer meer permitteren. Hij is geen talent meer, maar een ervaren prof op zoek naar de juiste omgeving. Zijn kwaliteiten — kracht, scorend vermogen, aanvoelen van ruimtes — zijn onmiskenbaar. Wat ontbreekt, is het juiste podium.
Deze zomer draait dan ook niet enkel om een transfer, maar om zelfbehoud. Akpom moet een club vinden die in hem gelooft én een speelstijl heeft waarin hij tot zijn recht komt. Nog één keer moet hij bewijzen dat hij meer is dan een eendagsvlieg in het Championship. Dat hij de spits is die Ajax dacht te halen.
De bal ligt weer bij hem. De tijd dringt. Maar zolang er nog een club is die zijn potentie herkent, is het verhaal van Chuba Akpom nog niet ten einde.
Leave a Reply